— Mrozi pana zima?
— Oj, mrozi i to bardzo! Marznę zimą strasznie i oczywiście muszę się ogrzewać. I dlatego, żeby marznięcie nie było aż tak dotkliwe, otulam się przeróżnymi skórkami dzikich zwierząt.

— Jakimi?
— Oj, sporo mam tych skórek na sobie, które tworzą ciepłe futro. To skórka hieny, która bardzo mi służy. Ale noszę też skórkę ocelotka, mam liski chytruski na sobie i szopy pracze.

— I wszystko na panu „wisi”?
— Jestem takim cmentarzem dla zwierzątek.

— A jak się pan ogrzewa od środka? Może herbatka z rumem?
— Prowadzę zdrowy tryb życia. Pilnuję regularnych posiłków i jadam pięć razy dziennie. Dbam też o ciało, bo chodzę na siłownię. I właśnie takie styl życia pozwala przetrwać mi zimę. Dobrze mi robi też częste chodzenie.

— To jak pan chodzi, ma pan wokół tłumy ludzi i pewnie patrzy pan jak są ubrani.
— Patrzę sobie i widzę, że słabo są ubrani. Ale przyznam, że ich ubranie mam teraz gdzieś, bo jest mi tak zimno, że jak nie chcę się im przyglądać. Ma mnie zmrozić? Bez sensu! Ale za co ludzie mają się modnie ubierać? Wiem, jaka jest w tym kraju średnia krajowa. Gdyby wynosiła 15 tysięcy złotych, mógłbym śmiało powiedzieć, że nasz naród wygląda jak dziady. Ale skoro ludzie ledwo żyją za półtora tysiąca na miesiąc, czego mam wymagać? Mam żądać, żeby u designerów się ubierali?

— Najważniejsze, żeby było ciepło. Wełniany szalik i w drogę!
— Wełniany? Żeby mieli na wełnę, byłoby dobrze. Ale ludzie kupują tańsze rzeczy — anilana, bawełna. Ale nie jest aż tak źle — żeby nie było, że dziady jesteśmy. Młodzi ludzie bardzo fajnie ubierają się i to za niewielkie pieniądze. Mają fantazję, a ona zawsze jest w cenie. Trzeba mieć wyobraźnię i pomysł na siebie. Wtedy bez grubego portfela można się cudownie przesmerfować przez zimę.